|
بر خلق خدا رهبر و راعیست علی در راه خدا همیشه ساعیست علی نسبت به خلیفه های صدر اسلام چون مصرع آخر رباعیست علی | |
به بیکرانه صدا می زنند پنجره ها ترانه اوج بگیرد زمر ز حنجرها
گذشت جور زمستان بیا و وابنما که در بهار گشاده خوش است پنجره ها
چو شهر آب زده رفته بود در میلاد نمود شاد دلم را نمود منظره ها
من آشنای تو آندم شدم که مادر من برای آش من اسم تو خواند بر تره ها
به دور کودکی خود نوشتم اسم تو را به دور کاغذ بادی به دور فرفره ها
بیا و سکه به نام علی حیدر زن که از رواج بیفتد تمام ناسره ها
هنوز پادشه اختران نکرده طلوع به اعتراض بلند است کیل شب پره ها
کسی ز صلح نگردد به دور مهدی ما اگرچه گرگ درنده اگرچه با بره ها
جدیری - بهار ۸۵